Dodaj produkty podając kody
Dodaj plik CSV
Wpisz kody produktów, które chcesz zbiorczo dodać do koszyka (po przecinku, ze spacją lub od nowej linijki).
Powtórzenie wielokrotnie kodu, doda ten towar tyle razy ile razy występuje.
Co wspólnego ma ze sobą cydr i... wielorybnictwo?
2021-02-22
Historia cydrowni Zapiain Sagardoa, wywodzącej się z Kraju Basków, rozpoczęła się już w... XVI wieku! To właśnie z tego okresu pochodzą dokumenty świadczące o sprzedaży tej rodzinie pierwszego sadu jabłoniowego.
Od niedawna ich cydry, będące efektem wieków udoskonalania receptur, są dostępne na stronie naszego e-sklepu.
I choć wydawać może się to zaskakującym faktem, to wzrost popularności i produkcji cydru na terenie Kraju Basków stanowił bezpośrednie następstwo... rozwoju pionierskiego przemysłu baskijczyków - wielorybnictwa. Wypływali oni w jego trakcie na dalekie wyprawy do tak odległych punktów na mapie jak Nowa Fundlandia, Norwegia czy Islandia.
W mrokach średniowiecza woda praktycznie nigdzie nie była bezpiecznym napojem, ponieważ często rozwijały się w niej niebezpieczne dla zdrowia mikroorganizmy. Popularne wtedy wino przeznaczone było dla oficerów statku, a marynarzom pozostawał cydr, którego w trakcie dnia wypijali nawet po dwa litry! Mówi się, że dzięki stosunkowo dużej zawartości witaminy C, jego spożywanie zapobiegało zachorowaniom przez rybaków na choroby takie jak szkorbut. Dochodowość wielorybnictwa kusiła wielu żeglarzy, w tym i członków rodziny Zapiain.
W okresie jego największego rozkwitu w XVI wieku cydr stał się więc sposobem inwestowania w firmy zajmujące się połowami. W zamian za zaopatrzenie nim statków inwestorzy otrzymywali beczki tłuszczu wielorybiego, który miał wiele zastosowań, aczkolwiek wykorzystywane był głównie jako oświetleniowe paliwo. Europa została więc “oświetlona” dzięki temu surowcowi, a Baskowie czerpali z niego duże zyski gospodarcze.
Czasy rewolucji przemysłowej wiązały się z degradacją środowiska, w tym mórz i oceanów, a nadmierna eksploatacja gatunków doprowadziła do drastycznego spadku gatunkowej ilości wielorybów. Dlatego w 1947 roku weszła w życie Konwencja o Uregulowaniu Wielorybnictwa, a do połowy lat 60 wszystkie kraje wycofały floty z obszarów antarktycznych.
Cydrownia Zapiain, w takiej formie w jakiej istnieje do dziś, powstała w 1961 roku, kiedy to Roxario Zapiain podjął decyzję o odłożeniu na bok pozostałej działalności gospodarstwa (hodowla i rolnictwo) by całkowicie poświęcić się produkcji cydru. Kilka lat później baskijski cydr przechodził poważny regres, w którego czasie rodzina Zapiain odpowiadała za połowę całkowitej produkcji Kraju Basków.
Bez wątpienia jabłka to serce tej cydrowni - pochodzą one z rodzinnych sadów, jak i od zaprzyjaźnionych producentów. Odmiany selekcjonowane były przez stulecia specjalnie do produkcji najlepszej sagardoa i są nadal wykorzystywane w cydrowni Zapiain. Szczególna orografia tej ziemi wraz z górami, wzgórzami i stromymi zboczami sprawia, że uprawa jabłoni jest bardzo żmudną pracą, w której praktycznie niemożliwe jest użycie maszyn zmechanizowanych.
Jest to zadanie wymagające dużego wysiłku i po dziś dzień wykonywane ręcznie - jest to tak zwana „kultura heroicznego cydru”. Zbiór jabłek odbywa się wczesną jesienią, chociaż dokładny moment zbioru zależy od stanu dojrzałości owoców. W celu wytworzenia produktu wysokiej jakości istotne jest, aby jabłko było w optymalnym stanie dojrzewania. Dane te uzyskuje się za pomocą różnych analiz, takich jak test regresji skrobi lub użycie refraktometru. Butelka Zapiain Sagardoa jest więc efektem dużej ilości wiedzy gromadzonej nie na przestrzeni lat, a wieków. Aby cieszyć się jego smakiem w pełni najlepiej serwować go w temperaturze około 10-12ºC. Przed otwarciem butelki odwróć ją do góry dnem i mocno potrząśnij, aby rozpuścić naturalny osad i obudzić naturalny dwutlenek węgla, który zawiera.
Podziel się swoim komentarzem z innymi
