Ciemne, gęste i aromatyczne - to właśnie za to kochamy portery! Z okazji przypadającego na 15 stycznia święta ich bałtyckiej wersji (nazywanej potocznie Piwowarskim Skarbem Polski), postanowiliśmy nieco bliżej przyjrzeć się historii tego stylu!
Spośród jaskrawo zielonych szyszek chmielu powoli wyłania się smukła brązowa butelka. Rozlega się charakterystyczne “pst!” i złociste piwo już leje się do lśniącej szklanki, znacząc ją idealnie uformowaną pianą. Jak telewizyjne reklamy piwa mają się do rzeczywistości?
Wielu z Was przynajmniej raz życiu spróbowało samodzielnie uwarzyć piwo. Jeszcze więcej ma wśród swoich znajomych kogoś, kto warzy piwo w domu regularnie i równie regularnie raczy Was efektami swojej pracy, co, niestety, nie zawsze jest przyjemne.
Zakonnicy zawsze doskonale wiedzieli, jak obejść niewygodne reguły. W średniowieczu nawet w czasie postu nie odmawiali sobie piwa.
Piwo tylko dla barbarzyńców? Tak uważała większość Greków i Rzymian, ale i im zdarzało się przedkładać „pospolity” napitek nad wychwalane w pieśniach wino.
Imperium Sumerów w końcu legło w gruzach, ale powszechnie cenione piwo warzono oczywiście dalej. Godnymi następcami Sumeryjczyków na tym polu okazali się Babilończycy.
Martin Luther raz powiedział: „Bóg sam dał ludziom dwie formy odżywcze w postaci ziarna – piwo i chleb. Ci, którzy nie piją piwa, nie mają do picia nic”. Z tym stwierdzeniem nie sposób się kłócić. Piwo od lat było czymś więcej niż tylko trunkiem spożywanym w barach w piątkowy wieczór z grupą znajomych. Czy zastanawialiście się kiedyś jakie były jego początki?
Smak – jasne. Barwa i piana – bez dwóch zdań. Ale w piwie rzemieślniczym, poza samą zawartością, liczy się też jej opakowanie, z jak najbardziej odjechaną etykietą na czele.
Piw o niskiej zawartości alkoholu nie wymyślili spryciarze od marketingu, chcący wcisnąć nam kolejny niepotrzebny produkt. Tego typu napoje są znane i cenione co najmniej od czasów starożytnych. Nie tylko dlatego – ale, umówmy się, przede wszystkim dlatego – że pozwalają przetrwać upalny dzień na lekkim rauszu. Z klasą.
Niszowe? Trudno tak nazwać imprezy, przez które przewijają się dziesiątki tysięcy ludzi. I wcale nie przyciągają ich nazwy popularnych zespołów czy nazwiska wielkich gwiazd kina – tylko dobre piwo.
- Piwo jest jak hip-hop – powiedział Jimmy Carbone, prowadzący podcast Beer Sessions Radio. - Musisz wchodzić w kolaboracje, musisz zadbać o gościa specjalnego. Jeśli chcesz wypłynąć, jeśli chcesz przykuć uwagę, powinieneś zaprzyjaźnić się z właściwymi ludźmi, zaprosić ich do swojego browaru, spędzić z nimi trochę czasu, zrobić kilka zdjęć, opowiedzieć o wszystkim swoim klientom... Sprawisz tym, że ludzie zaczną ekscytować się tym, co robisz.
American dream – idea tak mocno pokiereszowana przez rzeczywistość, że przestali w nią wierzyć nawet sami Amerykanie. Na szczęście nie wszyscy. Amerykański sen wciąż potrafi się ziścić dzięki pasji i ciężkiej pracy kochających dobre piwo browarników.
